SPIERKNOOP
We zijn inmiddels drie maanden verder en ik ben heel gedisciplineerd aan het werk. Zo gedisciplineerd dat ik van mezelf mijn dagelijkse portie pagina’s moet halen. Als ik geen tien pagina’s per week vertaal, haal ik die deadline niet. Elke dag reken ik opnieuw uit hoeveel weken er nog resteren. ’s Nachts begint het ook al door mijn hoofd te spoken. Mijn rechterarm doet pijn van het verkrampte typen. Die deadline begint als een molensteen om mijn nek te hangen. Ik moet dit met de uitgever bespreken. Maar hoe kaart je zoiets aan? Een deadline is een deadline, nietwaar? Hij rekent erop en ik heb ervoor getekend.
De fysiotherapeut constateert een flinke spierknoop. Het zou goed zijn om de arm niet zo te plagen en tijdens het werk regelmatig pauzes in te lassen. Hij geeft me oefeningen mee.
Mijn knop gaat om. Ik moet dit bespreken met de uitgever. Ik stuur hem een mailtje waarin ik hem vraag of hij me wat ruimte in mijn hoofd kan geven. Hij mailt terug dat ik me geen zorgen moet maken over de deadline. Uiteraard wil hij niet dat ik met stress zit te vertalen. Daar heeft niemand wat aan. Als het iets later wordt, dan zij het zo. Daar gaat hij niet moeilijk over doen. Wel wil hij graag om de paar maanden een berichtje hoe ver ik ben gevorderd.
Heb ik me daar nu zo druk over gemaakt?
08-04-2021