Agnė Žagrakalytė (geboren in 1979 in Pasvalys, Litouwen) schrijft poëzie en proza. In 2001 voltooide ze de studie Litouwse taal en literatuur aan de Pedagogische Universiteit van Vilnius. Haar eerste gedichten verschenen in 1996 en in 2003 ontving ze voor haar dichtbundel Išteku de literaire prijs van de “Poetic Autumn of Druskininkai”. In 2008 volgde opnieuw een bundel met gedichten en in 2013 en 2014 zagen twee romans het licht, respectievelijk De dochter van de boswachter en Klara geheten.

De schrijfster heeft voor de Europese Nacht van de Literatuur 2013 in Brussel een aantal pagina's geselecteerd uit haar in 2013 verschenen roman De dochter van de boswachter. Deze zijn door mij vertaald naar het Nederlands en voorgedragen tijdens het evenement.

Alvydas Šlepikas (geboren in 1966 in Videniškiai, Litouwen) is dichter, regisseur, acteur en (scenario)schrijver. Hij studeerde drama aan de Litouwse Muziekacademie in Vilnius en werkt bij het Litouwse Nationale Drama Theater en het weekblad Literatūra ir menas. Šlepikas is een van de meest populaire Litouwse schrijvers en ontving diverse onderscheidingen.

Alvydas Šlepikas debuteerde in 1994 met een aantal gedichten in een bloemlezing. Later volgen nog twee dichtbundels en een verzameling verhalen getiteld Lietaus dievas ir kiti (De regengod en anderen). In 2012 verscheen zijn op waarheid berustende roman Mano vardas - Marytė. Hierin worden de verschrikkingen beschreven van jonge, vaak verweesde Duitse kinderen uit Koningsbergen tijdens WOII, die om te overleven in Litouwen moesten gaan werken en bedelen. De roman is door mij vertaald en gepubliceerd onder de titel Mijn naam is Marytė (Uitgeverij Nobelman, ISBN 978-94-91737-19-0).

In het kader van de Nacht van de Europese Literatuur (mei 2017) verschenen twee door mij vertaalde gedichten op de website van tijdschrift Terras. Luister hier naar het Litouwse origineel van Verblekend fresco, voorgedragen door Šlepikas zelf.

Balys Sruoga werd op 2 februari 1896 geboren in de gemeente Biržai, in het noorden van Litouwen. Hij studeerde literatuur in St. Petersburg en Moskou en promoveerde in 1924 aan de Ludwig Maximilian Universität van München op een proefschrift over de Litouwse folklore. Als dichter, prozaschrijver, letterkundige, theaterwetenschapper en folklorist publiceerde hij werken in verschillende genres. Daarnaast doceerde hij tussen 1924 en 1939 aan de Universiteit van Litouwen in Kaunas en later aan de Universiteit van Vilnius. Hij overleed in 1947 aan de gevolgen van de ontberingen die hij leed tijdens WOII in kamp Stutthof bij Gdansk.

Na de oorlog schreef Sruoga in een paar maanden tijd het boek Dievų miškas over zijn kampervaringen. In 1957 verscheen een door de Sovjets gecensureerde versie, pas in 1995 kon voor het eerst de volledige tekst worden gepubliceerd. Het werk is inmiddels opgenomen in de literaire canon van Litouwen. Het boek is tevens het eerste boek in het Nederlands met een gedetailleerde beschrijving van het leven in concentratiekamp Stutthof.

De roman is door mij vertaald met als titel Het Woud van de goden (Uitgeverij Sterck & De Vreese, ISBN 978-90-5615-650-3). Lees hier de recensie van prof. Emmanuel Waegemans.

Giedra Radvilavičiūtė, geb. in 1960, rondde in 1983 haar studie Litouwse taal- en letterkunde af aan de Vilnius University. Daarna stond ze enkele jaren voor de klas, werkte als journalist voor diverse tijdschriften en verbleef van 1994 tot 1998 in de VS waar haar echtgenoot was verbonden aan Chicago University. In 2012 won Radvilavičiūtė de Literatuurprijs van de Europese Unie.

Šiąnakt aš miegosiu prie sienos (Vannacht slaap ik bij de muur): bestaat uit korte verhalen, die ook beschouwd kunnen worden als semi­-autobiografische essays. Ze gaan veelal over alledaagse gebeurtenissen, schijnbaar onbeduidende ervaringen en waarnemingen. Uit deze bundel heb ik Mijn Amerikaanse biografie vertaald. Dit verhaal is ook gepubliceerd op de website van tijdschrift Terras.

Julius Keleras werd in 1961 geboren in Vilnius en werkte na zijn afstuderen aan Vilnius University enkele jaren bij de Litouwse Film Studio. In 1989 emigreerde hij naar de VS waar hij Litouwse literatuur doceerde aan Illinois State Universitiy. Daarnaast werkte hij 7 jaar als hoofdredacteur bij een periodiek over Litouwse literatuur.

Julius Keleras schreef verschillende dichtbundels. Hij is lid van PEN International, de Litouwse Schrijversbond en de Litouwse vereniging van kunstfotografen en momenteel woonachtig in Vilnius.

Drie verhaaltjes uit zijn in 2012 verschenen prentenboek 66 verhaaltjes zijn door mij vertaald.

Jurga Ivanauskaitė (1961–2007) – schreef proza, poëzie, essays en toneelstukken. Daarnaast schilderde en fotografeerde ze. Na de M. K. Čiurlionis Art School doorlopen te hebben, rondde ze in 1985 haar studie aan de Vilnius Art Academy af met als specialisatie grafische vormgeving. Sindsdien heeft Ivanauskaite 9 romans, 2 sprookjesboeken, 3 essaybundels, 4 boeken met korte verhalen, 2 poeziebundels en diverse werken die behoren tot andere  genres geschreven. Haar boeken waren en zijn nog steeds erg gewild, zowel in Litouwen zelf als in het buitenland. Haar naam is verbonden aan een prestigieuze literaire prijs.

In 1994 reisde Jurga Ivanauskaitė voor de eerste keer naar India en bestudeerde er het boeddhisme. Dit leidde tot een nieuwe richting in haar literaire werk, waarin oriëntaalse filosofie, het christendom, de hippiecultuur en de feministische beweging doorklonken.

Ivanauskaitė's roman De heks en de regen is in verschillende talen vertaald, waaronder Duits, Tsjechisch en Zweeds. Andere romans zijn o.a.: Placebo, Het bolwerk van de slapende vlinders. 

Kęstutis Kasparavičius werd in 1954 geboren in Aukstadvaris, Litouwen. Hij studeerde in 1981 af als grafisch ontwerper aan de Academie voor Schone Kunsten in Vilnius. In 1984 verscheen zijn eerste boek.

Kasparavicius is de auteur en illustrator van meer dan vijftig kinderboeken die in 22 talen vertaald zijn. Voor zijn illustraties ontving hij diverse prijzen, waaronder die van Illustrator of the Year (Bologna Children’s Book Fair). Ook werd hij meerdere malen genomineerd voor de Astrid Lindgren Memorial Award en de Hans Christian Andersen Award.

De hoofdpersonen van zijn boeken zijn dieren (konijnen, beren, varkens, schildpadden) die zich in grappige situaties bevinden. Zijn waterverftekeningen zijn kleurrijk en uiterst gedetailleerd. Volwassenen waarderen bovendien de humor die Kasparavičius in zijn werken stopt.

Een deel van het door Kęstutis Kasparavičius geschreven en geïllustreerde kinderboek Het verdwenen schilderij, dat het schilderij De Wolfshond van Paulus Potter als onderwerp heeft, is door mij vertaald.

Dr. Kristina Sabaliauskaitė, geboren in Vilnius in 1974, is kunsthistorica, doctor honoris causa van Vilnius Academy of Arts en een van de meest vooraanstaande hedendaagse Litouwse schrijvers. Ze woont sinds 2002 in Londen waar ze jarenlang correspondent en columnist van een grote Litouwse krant was. Petro imperatorė (2019) is de bestverkochte roman in Litouwen aller tijden. Mijn Nederlandse vertaling Peters keizerin is uitgegeven door Prometheus.

Het is het verhaal van Catharina I van Rusland, de vrouw van Peter de Grote en na zijn dood korte tijd keizerin-regentes van Rusland, wat haar de eerste vrouw op de troon van het Russische rijk maakt. De roman, die is gebaseerd op authentieke bronnen uit die tijd, beschrijft het leven van een vrouw in een harde mannenwereld met veel geweld, zowel seksueel als anderszins. Catharina doet haar verhaal vanaf haar sterfbed, in de eerste persoon.

Sabaliauskaitė schreef eerder de vierdelige romancyclus Silva rerum (2008-2016). Hierin wordt 150 jaar Litouwse geschiedenis (1659-1795) geschetst aan de hand van vier generaties van de adellijke familie Norvaiša in het Pools-Litouwse Gemenebest.

Laura Sintija Černiauskaitė (geboren in 1976 in Vilnius) studeerde zowel regie als Litouwse taalkunde en heeft gewerkt als redacteur. Haar eerste boek werd gepubliceerd toen ze nog op de middelbare school zat. Daarmee won ze de eerste prijs in een nationale competitie voor jonge prozaschrijvers. Černiauskaitė’s eerste roman, Breathing into Marble (2006), werd bekroond met de Literatuurprijs van de Europese Unie, en ook haar tweede roman, Benedictus' Mijlpalen (2008) kreeg een literaire onderscheiding. Daarnaast is Černiauskaitė een getalenteerde toneelschrijfster. 
De schrijfster woont en werkt in Vilnius.

Het begin van de roman Benedictus' mijlpalen is door mij vertaald in het Nederlands.

Haar door mij vertaalde essay Aanrakingen uit de bundel "De smalle grens tussen vreugde en verdriet" verscheen in het kader van de Europese Nacht van de Literatuur 2013.

Leonidas Donskis (1962-2016) was een Litouwse filosoof, historicus, politiek theoreticus, kunstkenner en schrijver. In Litouwen en daarbuiten trad hij op als verdediger van de mensenrechten en burgerlijke vrijheden. Tot het moment waarop hij werd gekozen in het Europese Parlement (2009-2014) was hij werkzaam als hoogleraar politicologie aan de Vytautas Magnus Universiteit in Kaunas. Ook trad hij geregeld op als gasthoogleraar aan de universiteiten van Bologna, Helsinki en IJsland. Hij deed onderzoek in de VS, Canada, Mexico, Zuid-Afrika en een groot aantal Europese landen. Donskis’ geschriften zijn gepubliceerd in internationaal gerenommeerde tijdschriften. Hij is de auteur of redacteur van meer dan vijftig in het Litouws en Engels geschreven boeken, die hij alleen of met Zygmunt Bauman schreef. Behalve academische verhandelingen heeft Donskis ook verscheidene boeken met essays en albums over kunst op zijn naam staan.

Leonidas Donskis had een grote voorliefde voor de kleine steden van Europa, niet alleen in Vlaanderen en Holland maar ook in Italië en Spanje. Hij beschrijft ze in Het Kleine Europa aan de hand van de levens van de grote schilders die er in de 15e-17e eeuw woonden en werkten en legt kruisverbanden met grote namen en invloedrijke gebeurtenissen in andere delen van Europa. Dit wordt afgewisseld met bespiegelingen over Europa en persoonlijke ervaringen. Het boek is rijk geïllustreerd met afbeeldingen van de schilderijen die in het boek worden genoemd. Lees hier de recensie van F. Jacobs.

Marius Burokas (geb. 1977) is dichter, freelance schrijver, vertaler en hoofdredacteur van het online tijdschrift voor Litouwse literatuur ‘Vilnius Review’. Hij is de auteur van vier dichtbundels. Zijn meest recente bundel švaraus buvimo (van een puur bestaan) zag in 2018 het licht en is onderscheiden met de prijs van het Poetry Spring Festival. Een bundel met geselecteerde poëzie in het Engels Now I Understand verscheen in 2018 bij ‘Parthian Books’. Zijn poëzie is o.a. vertaald in het Pools, Russisch, Sloveens, Engels, Duits, Frans, Nederlands en Oekraïens. Burokas zelf vertaalt werk van Amerikaanse, Canadese en Australische dichters. Marius is lid van de Litouwse Schrijversbond en van de Litouwse Vereniging van Literaire Vertalers. Hij woont in Vilnius.

Voor de Nacht van de Europese literatuur (2018) heb ik een aantal gedichten van Burokas vertaald. Deze zijn gepubliceerd in een uitgave van de Nederlandse Boekengids (jaargang 3, nr. 4). in 2020 vertaalde ik t.b.v. Transpoesie ook verschillende gedichten. Luister hier naar een door Marius zelf voorgedragen gedicht.

Renata Šerelytė (geboren in 1970 in Šimoniai, Litouwen) schrijft proza, gedichten, toneelstukken en literatuurkritieken. In 1994 voltooide ze haar master in de Litouwse taal- en letterkunde aan de Universiteit van Vilnius. Daarna werkte ze voor verschillende Litouwse periodieken. Haar eerste boek, een verhalenbundel, werd gepubliceerd in 1995. Vervolgens verscheen vrijwel elk jaar een nieuw werk, in uiteenlopende genres: verhalenbundels, romans, gedichtenvoor kinderen, toneelstukken.

Haar korte verhalen zijn vertaald in o.a. het Engels, Frans, Zweeds, Russisch, Pools en Georgisch. De schrijfster woont en werkt in Vilnius.

De eerste pagina's van de literaire thriller Een naam in het donker zijn door mij naar het Nederlands vertaald.

Vardas tamsoje (A Name in the Dark): [novel]. Vilnius: Lithuanian Writers’ Union Publishers, 2004.

Romualdas Granauskas (1939-2014) is geboren in Žemaitija, een agrarisch gebied in het noordwesten van Litouwen, en de karakteristieken van deze streek vormen het decor waartegen zijn verhalen zich afspelen. Op basis van de thematiek van zijn werk zou je Granauskas kunnen bestempelen als een schrijver van traditionele streekverhalen, maar Granauskas’ proza is gecompliceerder dan dat. De innerlijke spanningen van de hoofdpersonen, de existentiële vragen die ze stellen: Wie ben ik? Waarom leef ik? en de ironie waarmee ze naar zichzelf kijken, geven de teksten een modernistische inslag met magisch realistische trekjes. In Granauskas’ werk ligt de nadruk op de teloorgang van de waarden van de agrarische samenleving onder invloed van een opgelegd totalitair systeem. Figuren die gevormd zijn door het Sovjettijdperk, uniforme, leeghoofdige conformisten, spelen daarbij een kwalijke rol. Granauskas’ bekendste en meest geprezen boek is Gyvenimas po klevu (Een leven onder de esdoorn, 1988). Hierin is de hoofdrol weggelegd voor een oude vrouw die, nadat alle inwoners weggetrokken zijn naar verstedelijkte gebieden, alleen in haar dorp achterblijft.

De verhalen in de bundel Išvarytieji (De verschoppelingen, 2013) worden gekenmerkt door de onverschilligheid waarmee de maatschappij reageert op mensen die aandacht en hulp nodig hebben. In de twee fragmenten afkomstig uit Kirvis ir dvasios (De bijl en de geesten) is dat een boer die aan het einde van zijn leven noodgedwongen afscheid moet nemen van het enige levende wezen in zijn omgeving.

Sara Poisson (pseudoniem van Rasa Čergelienė, geboren in Plinkšės in het Mažeikiai district) is dichter, romanschrijfster, essayiste en fotografe. Ze studeerde journalistiek aan de Universiteit van Vilnius en heeft sindsdien gewerkt als redacteur van documentaires en radioprogramma's, en als verslaggeefster van het dagblad Lietuvos rytas. Poisson heeft 3 poëziebundels, 1 verhalenbundel en een verzameling essays geschreven. In 2011 publiceerde ze samen met haar zuster Mari haar eerste roman: Sabbat. Haar gedichten en verhalen zijn o.a. vertaald in het Engels, Duits, Nederlands, Pools, Oekraïens en Russisch. 
De schrijfster woont in Mažeikiai, een stadje niet ver van de kust.

Twee verhalen uit de bundel Šmogus zijn door mij vertaald naar het Nederlands: Wesens (Šmogus) en Kindje (Vaikelis). Het verhaal Wesens is gepubliceerd in tijdschrift Terras.

Vincas Mykolaitis-Putinas (1893-1967) is een van de bekendste Litouwse schrijvers. Hij was dichter, prozaschrijver, dramaturg en literatuurcriticus en stond meer dan vijftig jaar aan de top van het intellectuele leven in Litouwen. Zijn boek Altorių šešėly (In de schaduw van altaren) behoort tot de literaire canon van Litouwen.

Mykolaitis-Putinas studeerde aan het gymnasium van Mirijampolė waar hij zich interesseerde voor literatuur en met name voor de poëzie van Maironis. In 1909 trad hij toe tot het priesterseminarie van Seinai en in 1911 verschenen zijn eerste gedichten. Van 1915 tot 1918 studeerde hij aan de theologische academie van Sint-Petersburg en daarna aan de universiteit van Freiburg in Zwitserland. Het vroege werk van Mykolaitis-Putinas wordt gekenmerkt door geestelijke vrijheid, idealisme, vaderlandsliefde, de schoonheid van de natuur en het verlangen naar liefde. De versbouw is vloeiend, ritmisch, de intonatie verheven, soms somber door twijfel en ontgoocheling. In zijn tweede, symbolistische periode ontpopte Mykolaitis-Putinas zich als een eigenzinnige dichter. Hij ervoer een grote innerlijke crisis omdat hij de priester in zichzelf niet kon verenigen met de dichter. Voor die interne tegenstellingen voldeed de taal van de symbolen het best. In 1931 bracht Mykolaitis-Putinas zijn vakantie door in Nice. Daar begon hij aan zijn autobiografische roman In de schaduw van altaren met de bedoeling zijn terugtreding uit de priesterambt te motiveren en een einde te maken aan zijn mentale conflicten. In 1935 deed hij afstand van het priesterschap. In tegenstelling tot vele tijdgenoten emigreerde Mykolaitis-Putinas niet. Tot Stalins dood (1953) vermeed hij het om poëzie te schrijven en hield hij zich bezig met vertalen en lesgeven.